9 september
Van Givet naar Mazee.
We hadden het de afgelopen nacht zo ontzettend koud en dus weinig geslapen. Even voor negenen gingen we op pad. Langs de Maas, mooi, maar even later over het jaagpad. Eerst was het aardig begaanbaar, maar een eindje verderop was het gras kniehoog. Vanwege de nevel was het nat. De broekspijpen maar even opgestroopt, maar toen het gras zo hoog werd mocht ook dat niet meer baten. Mijn broek werd kletsnat en mijn sokken zwommen in de schoenen. Toen we eindelijk weer op straat kwamen zijn we op een muurtje gaan zitten. Schoenen, zooltjes en uitgewrongen sokken in de zon en voeten afgedroogd en schone droge sokken aan. Na een poosje weer verder gelopen over een dijkje langs de Maas. Dat was leuk. De heuvels begonnen daarna en het was dus klimmen en dalen. Vervolgens kwamen we uit bij een leuk dorpje: Hierge.
We kruisten toen de grande randonnee . Die moesten we toen volgen en daar ging het mis. Blijkbaar gingen we de verkeerde kant van het pad volgen. Het was een schitterend stuk. Wel erg steil, maar o zo mooi en avontuurlijk. Uiteindelijk kwamen we uit in een dorpje. We dachten dat het Mazee was , maar het bleek Doische te zijn, 6 km verder naar het noorden. Wat nu te doen. Een oudere vrouw had blijkbaar medelijden met ons en was zo lief ons naar Mazee te brengen. Bij het overnachtingsadres moesten we nog een tijdje wachten en in die tussentijd hebben we onze natte spullen fijn in het zonnetje gehangen.